Poëtische wandeling in Leinwijk op 28 september 2008

Over het schelpenpad

het wit van schelpen
in omgeploegde akkers
veraf ruist de zee

Carla Mostert

Bij de eerste plas : een reiger

hemel en water -
met uitgespreide vleugels
daalt een reiger neer

Hans Reddingius

Langs boerenland, akker of weiland , speciaal voor Daniël

BOERENBUI

Hevige aandrang te eggen of gieren?
Een tractor te kopen?
Nuchtere kalveren voor de mesterij?

Red één ongeschoren schaap
bij nacht en ontij uit de sloot, bekijk
het liefste varken op worstkwaliteit, eet

twaalf sneeën zelfverbouwd roggebrood.
En vergeet niet bij rooien of poten
op klompen te lopen en overal bij.

Meestal waait het dan wel over.
En anders ben je onherroepelijk
geboren voor de boerderij.

Erik Menkveld

Langs het riet

Als wind in de wilgen
ruisen de autobanden
over de snelweg -
maar in de rietbladeren
ritselt geen antwoord

Ben van 't Land.

Naar de molen Kikkoman

Wat is haiku?
Dat is verbazing.

Kijk een kip.
Een rooie kip.
Ach, natuurlijk
de zon gaat onder...
Haiku is hier en nu.
Het is
watje ziet,
in een flits
en opgeschreven
als een trefzeker
schot in de roos.
Haiku is
kip ik heb je.

Fred C. Meijer

Bij zomaar wat bomen

DAT GROEIT MAAR

Dondert niet waar, dat groei maar
alle kanten op, ragfijn of knoestig,
kaarsrecht of scheef, van wetten
waarvolgens geen weet. En de reden?

Om straten lanen te maken, dorpen
deftig en duur? De fraaiste plekken
licht of uitzicht te benemen?

Oké, soms staat er een zo prachtig
in een winterdag dat hij nog uren
afsteekt in de fietser die hem zag.

Maar dicht naast elkaar zien ze
nauwelijks kans op zichzelf te attenderen.
Voor kachel of scheepswerf
te ouderwets, staan ze bovendien
steeds vaker in de weg. En dan dat beetje
zuurstof dat ze produceren!

Toch hoor je nooit vraagtekens
plaatsen bij het nut van bomen.
Ze worden zelfs gekweekt
voor bakken op burelen.

Erik Menkveld

Langs de waterkant

Weet jij , wie de spiegel
en wie de spiegeling is hier?
Of wie spiegelt ons?

J. C. van Schagen

Nog een reiger

Die reiger, van stand!
Kan niet omgaan met meeuwen
Dat plebs! Hij gaat weg

J. C. van Schagen

Terug naar de Meerweg langs de plas met de koeien op het eiland

vier koeiekoppen
drijven op de nevels en
staren mij stil aan

Rients Ranzen Romke Ritskes

De bomen bij de uitkijktoren, speciaal voor Jan

KOOR VAN ONGEHOORDE WAAIBOMEN

Nu we kozijnen zijn
in deze keuken, kijken
ze wel naar de leuke overbuurvrouw op haar
balkon of een bescheiden lijnvlucht die over komt,
maar niet naar ons
die alles omlijsten.

En nu we planken zijn
in deze vloer, horen ze
ons voor geen meter,
terwijl wij bij de minste
beroering vervaarlijk
kraken en zij tijdens
koken of woorden tal
van voeten verplaatseen.

Zelfs nu we tafel zijn
waar ze aan eten met onze
poten tussen hun benen
en onder hun blote handen
ons hout, zijn we vergeten:
gesprekken voeren ze aan ons
en kinderen die van geen
witlof willen weten.

Maar allemaal hebben we
blad gedragen, tegen
wilde luchten de wind
in ons tekeer voelen
gaan. En onder sommige
van ons is daar naar
geluisterd en diep
in gedachten gestaan.

Erik Menkveld

bronnen:

Aan het woord; Lustrumuitgave 2000 van de Haiku Kring Nederland.
Kees Buurman; Zonder een einder. Haiku _ senryu, 1985.
Erik Menkveld; Schapen nu! De Bezige Bij, 2001.
Rients Ranzen Romke Ritskes; Zen Haiku. De Driehoek, 1995.
J. C. van Schagen; Domburgs kriel.Dimensie, 1983.